Στις 4 Ιουνίου είχε προκηρυχτεί απεργία για τους εργαζόμενους των τηλεφωνικών κέντρων στη γειτονική μας Ιταλία. Στα ιταλικά call centers εργάζονται περίπου 80.000 άνθρωποι και σύμφωνα με τα συνδικάτα η πλειοψηφία των εργαζομένων στήριξε την απεργία. Ωστόσο, όπως και στα μέρη μας, έτσι και στην Ιταλία υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι που δεν μπορούν να απεργήσουν είτε λόγω της εργοδοτικής τρομοκρατίας είτε λόγω του εργασιακού τους καθεστώτος (πχ. επισφάλεια, ενοικιαζόμενη εργασία).
Βρήκαμε, μεταφράσαμε (ευχαριστούμε τον Α. για τη βοήθεια) και αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα clashcityworkers τη συνέντευξη μίας εργαζόμενης σε call center στη Νάπολη. Η ομοιότητα των καταστάσεων που περιγράφει με όσα βιώνουμε ως τηλεφωνητές και τηλεφωνήτριες εδώ στην Ελλάδα είναι τρομακτικά πανομοιότυπη. Εργοδοτική αυθαιρεσία, απολύσεις, επισφάλεια, στόχοι, μηδαμινά εργασιακά δικαιώματα, ατομικισμός.
Τελικά, η εκμετάλλευση των αφεντικών είναι ίδια παντού. Καιρός είναι λοιπόν να συλλογικοποιήσουμε και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας και να απαντήσουμε και εμείς οι εργαζόμενοι με τον τρόπο που μας αρμόζει στις καθημερινές εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
