Ένα χειροκρότημα από το μπαλκόνι σας για τους τηλεφωνητές/τριες

Από την Τετάρτη 11 Μάρτη που εκδόθηκε η πράξη νομοθετικού περιεχομένου μέχρι τη Παρασκευή που ανακοινώθηκαν τα έκτακτα και προσωρινά μέτρα, έχει γίνει πασιφανές ότι έπειτα από το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων μας κατά την περίοδο της κρίσης έρχονται να υποβαθμίσουν κι άλλο τις ζωές μας με αφορμή την επιδημία του κορονοϊού.

Τα καθεστωτικά μέσα σιγοντάρουν την κυβέρνηση επαναλαμβάνοντας πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά μέτρα εφάρμοσε για την αποφυγή της περαιτέρω μετάδοσης του ιού σε σχέση με τη γείτονα χώρα την Ιταλία, αλλά αποσιωπούν ότι μιλάμε για ημίμετρα για να μην έρθει σε ρήξη με τις επιχειρήσεις και το ότι, προφανώς, δεν προστατεύουν τις θέσεις εργασίας, τους μισθούς και την υγεία των εργατριών/των.

Εμείς βέβαια σαν εργαζόμενοι/ες οργανωμένοι/ες στα σωματεία μας και στις εργατικές ομάδες μας, ξέρουμε ότι τις τελευταίες μέρες έχουν γίνει στους περισσότερους κλάδους απολύσεις στη ζούλα, μείωση ωρών και ωραρίων, καταναγκαστικές άδειες και φυσικά προτροπή σε τηλεεργασία με απεχθείς όρους για την εργαζόμενη/ο.

Ξέρουμε ότι στα τηλεφωνικά κέντρα τα μέτρα που πάρθηκαν πριν την Παρασκευή ήταν με ελάχιστο κόστος για το κράτος και τις εταιρείες. Στην Cosmote, για παράδειγμα, η απολύμανση έγινε εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους/ες σε άδεια ή πηγαίνοντας τους σε άλλα κτίρια φυσικά μη απολυμασμένα μαζί με άλλους εργάτες/τριες. Στη Fothnet, αν και υπήρξε επιβεβαιωμένο κρούσμα, οι εργάτες/τριες δεν στάλθηκαν στα σπίτια τους με ειδική άδεια αλλά είτε έκαναν απολύμανση με τις εργάτριες/ες μέσα στο κτίριο είτε τους μετέφεραν σε άλλα κτίρια που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν κρούσμα, αλλά ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποκτήσουν.

Στην δε Teleperformance, από τους πρωτοπόρους στην δυστοπία, πήραν ένα καθόλα άχρηστο μέτρο, τη θερμομέτρηση στην είσοδο από σεκιούριτι με μάσκες. Βέβαια όλοι/ες πλέον γνωρίζουμε ότι ο ιός είναι ασυμπτωματικός για πολλές μέρες αλλά παράλληλα μπορεί άνετα να μεταδοθεί. Στο κτίριο της Τeleperformance στο Μοσχάτου μάθαμε ότι στην τραπεζαρία έβγαλαν τις καρέκλες και άφησαν τα τραπέζια για να μην κάθονται, λέει, κοντά οι εργαζόμενες/οι, αναγκάζοντας τους απλά να τρώνε όρθιες/οι δίπλα-δίπλα. Ο κατάλογος της αυθαιρεσίας και της παράνοιας είναι μακρύς και μακραίνει κι άλλο όσο γράφεται αυτό το κείμενο.

Την Παρασκευή η μόνη ανακοίνωση που έφτασε στα αυτιά μας είναι ότι τα τηλεφωνικά κέντρα παραμένουν ανοιχτά με ειδικές οδηγίες (αλλά παντελώς ασαφής) για κατάλληλη απόσταση και μέτρα υγιεινής των εργαζομένων. H συνθήκη που αντιμετωπίζει ο κλάδος μας εν όψει της εξάπλωσης του κορονοϊού στο γενικό πληθυσμό είναι να εξακολουθεί να εργάζεται σε τμήματα συνωστισμένος με ομάδες από 100 έως 500 ατόμων, σε κτίρια 3000 και πάνω ατόμων και δίχως κανένα μέτρο προστασίας μας. Όσα αντισηπτικά χεριών και να βάλουν, προφανώς όταν μιλάμε για τόσους συνωστισμένους ανθρώπους ο κίνδυνος δεν μειώνεται ούτε στο ελάχιστο. Είναι πολλά τα λεφτά Άρη…΄΄ λένε τα αφεντικά των τηλεφωνικών κέντρων για να μας προστατεύσουν από τα αυτονόητα.

Παράλληλα στις περισσότερες εταιρείες ήδη με το πρώτο κρούσμα κορονοϊού στην Ελλάδα από τον τρόμο μην πέσουν έξω τα καράβια τους (τρόμο που με αηδία παρατηρούσαμε στα μάτια supervisor και μανατζεραίων να εντείνεται μέρα με τη μέρα), άρχισαν να μεθοδεύουν την τηλεεργασία, στέλνοντας λινκ στα προσωπικά μας μειλ για να δοκιμάσουν τον υπολογιστή και την ταχύτητα του ίντερνετ στο σπίτι μας, και φυσικά ξεκίνησε η καθημερινή πίεση να τρέξουμε το συγκεκριμένo λινκ.

Τη στιγμή που μιλάμε πολλοί συνάδελφοι απελπισμένοι από το γεγονός ότι τα τηλεφωνικά κέντρα δεν κλείνουν και υπό το φόβο να κολλήσουν αυτοί και οι οικογένειες τους, αρχίζουν να πιέζουν για τηλεεργασία, την οποία στην Teleperformance φαίνεται τελικά να μην ψήνονται να κάνουν παρά την πίεση των τελευταίων ημερών για να τρέξουμε το λινκ.

Σε άλλες εταιρείες ήδη έχει ξεκινήσει σε ένα βαθμό η τηλεεργασία αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις το κόστος εργασίας φαίνεται να το πληρώνουν οι εργαζόμενοι/ες καθώς δουλεύουν με το δικό τους υπολογιστή και με το δικό τους ίντερνετ και φυσικά ρεύμα, νερό, θέρμανση από την τσέπη μας.

Όσον αφορά την τηλεεργασία, ακόμα και αν αυτή τη στιγμή φαίνεται η μόνη λύση για τις εταιρείες αλλά και πολλούς/ές συναδέλφους/ισσες, βλέπουμε ότι μιλάμε για μετακύλιση του κόστους εργασίας μας σε εμάς. Αυτό που επιχειρούν είναι να τους βγει όσο πιο φτηνά γίνεται ο κορονοϊος μιας και η παραγωγή δε θα σταματήσει, ακόμα και υπό δυσμενείς συνθήκες. Είσαι μητέρα; Πρόσεχε το παιδί αλλά δούλευε και ταυτόχρονα. Έχεις να προσέξεις ευπαθές άτομο στην οικογένεια σου; Φυσικά, να το προσέξεις αλλά δούλευε κιόλας. Είσαι άρρωστος και σε καραντίνα; Δούλεψε λίγο από τον υπολογιστή και μίλα στο τηλέφωνο που ως γνωστό ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό. Είσαι υγιής; Για να δούμε σε περίπτωση που μπούμε σε καραντίνα όλοι, άμα μας πετύχει η τηλεργασία με τον κορονοϊό μήπως το πάμε και σε πιο ελαστική εργασία από το σπίτι όταν τελειώσει και αυτή η περιπετειούλα.

Το ζήτημα της ιδιωτικότητας μας σαν εργάζόμενοι/ες είναι επίσης τεράστιο, μιας και όλα αυτά που εταιρείες όπως η Teleperformance θέλουν να καυχιούνται είναι συστήματα ασφαλείας, ασφαλή δίκτυα και τρίχες. Προφανώς αν δεχτεί κάποιος/α να δουλέψει από το σπίτι του/ης θα πρέπει να τρέξει κάποια add ons στον browser του ίντερνετ, κάποια προγράμματα και κανά VPN για να συνδεέται με την εταιρεία. Μιλάμε δηλαδή για εκχώρηση των προσωπικών μας δεδομένων στην διάθεση της κάθε εταιρείας, έστω ‘’μέχρι να περάσουν τα δύσκολα’’. Δηλαδή, από κει που φοβόμαστε να μιλήσουμε στα εταιρικά τους τσατ γιατί παρακολουθούνται, θα βάλουμε αυτούς τους ρουφιάνους στο σπίτι μας.

Εμείς σαν εργαζόμενοι και εργαζόμενες δεν θρέψαμε ποτέ καμιά αυταπάτη ότι το κράτος δεν θα προβεί ούτε στα αυτονόητα για την προστασία των εργαζομένων, Βέβαια η απύθμενη υποκρισία οργίζει και τον πιο ψύχραιμο. Εκεί που η δημόσια υγεία ήταν δημοσιονομικό βάρος, τώρα είναι αξιέπαινη και την χειροκροτάμε από τα μπαλκόνια. Εκεί που θα έπρεπε να μιλάνε για ευθύνη λόγω της χρόνιας υποχρηματοδότησης της υγείας, έρχεται πάλι στο προσκήνιο ο ανεύθυνος πολίτης που δεν συμμορφώνεται. Ξεφτίλα.

Απαιτούμε να κλείσουν τα τηλεφωνικά κέντρα τώρα ως έκτακτο μέτρο πρόληψης της διάδοσης του κορονοϊού με ειδική πρόσθετη άδεια για όλους/ες τους εργαζόμενους/ες.

Σε περίπτωση τηλεεργασίας απαιτούμε από την εταιρεία όλο τον εξοπλισμό, δεν δεχόμαστε τροποποίηση στη σύμβαση μας που θα έκανε μια τέτοια συνθήκη μόνιμη, επιμένουμε στο ωράριο μας και δεν δεχόμαστε καμία ελαστικότητα στην εργασίας μας. Για μητέρες και άτομα που προσέχουν άτομα που ανήκουν σε ευπαθής ομάδες απαιτούμε ειδική άδεια.

Αλληλεγγύη στις εργαζόμενες/ους σε όλους τους κλάδους.

Αλληλεγγύη στα ταξικά μας αδέρφια, στους έγκλειστους/ες μετανάστες/στριες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στους έγκλειστους/ες στις φυλακές που βιώνουν αυτές τις ακραίες στιγμές εντονότερα απ’ όλες/ους μας.

_{Συνέλευση εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών ενάντια στα τηλεφωνικά κάτεργα Proledialers}